Skip to content
Autenti / Blog / Umowa faktoringu – kiedy z niej korzystać i jak przygotować?

Umowa faktoringu – kiedy z niej korzystać i jak przygotować?

Umowa faktoringu otwiera przed przedsiębiorcami nowe perspektywy finansowe. Pozwala im bowiem szybko otrzymać środki, bez konieczności zaciągania kredytu. Co jeszcze warto wiedzieć o faktoringu i regulacjach jego dotyczących?

Zapamiętaj!

  • Umowa faktoringu jest istotnym narzędziem dla przedsiębiorców, które umożliwia poprawę płynności finansowej przez sprzedaż wierzytelności. 
  • Istnieją różne rodzaje faktoringu, różniące się w zakresie ryzyka ponoszonego przez faktora.

Spis treści:

1. Na czym polega faktoring?
2. Co to jest umowa faktoringu? Podstawowe informacje
3. Rodzaje umowy faktoringowej: faktoring właściwy a faktoring niepełny
4. Strony umowy faktoringowej – faktor a faktorant
5. Co powinna zawierać umowa faktoringu?

Na czym polega faktoring?

Zanim przejdziemy do wyjaśnienia kwestii umowy faktoringu, warto opisać, na czym opiera się ta usługa. Schemat faktoringu nie wydaje się skomplikowany. To pewien rodzaj działalności, wykonywanej przez instytucję finansową (np. bank). Wykupuje ona nieprzeterminowane wierzytelności, co odbywa się na drodze cesji. Przedsiębiorstwo otrzymuje natychmiastową płatność za swoje faktury, co przekłada się na poprawę płynności finansowej.

Ważnym elementem tej współpracy jest fakt, że firma faktoringowa przejmuje ryzyko niewypłacalności dłużnika, chyba że mamy do czynienia z faktoringiem z regresem (inaczej nazywanym faktoringiem niepełnym).

Jak działa faktoring?

Jak działa faktoring – to pytanie, które często zadają sobie niedoświadczeni przedsiębiorcy. Proces ten zazwyczaj zaczyna się od wyboru właściwej firmy faktoringowej. Następnie przedsiębiorstwo sprzedaje swoje należności faktorowi, który z kolei zarządza windykacją tych należności. Ważne jest, aby obie strony transakcji dobrze zrozumiały wszystkie elementy umowy faktoringowej, co pozwoli na uniknięcie nieporozumień w przyszłości.

Faktoring – przykład

Być może przykład faktoringu ostatecznie wyjaśni, jak przebiega ten proces w praktyce. Przyjmijmy, że firma A sprzedała towary firmie B, wystawiając fakturę na 30 dni. Firma A jednak nie chce czekać na płatność, więc decyduje się na skorzystanie z usługi faktoringowej. 

Firma A sprzedaje swoją fakturę firmie faktoringowej, która z kolei płaci firmie A wartość faktury pomniejszoną o prowizję. Teraz to firma faktoringowa będzie oczekiwać na płatność od firmy B.

Umowę faktoringu podpiszesz przy pomocy e-podpisu Autenti

Umowa faktoringu jest umową nienazwaną i przepisy nie przewidują dla jej zawarcia formy szczególnej, czyli możemy zawrzeć ją za pomocą e-podpisu Autenti.

W porozumieniu faktoringowym możliwe jest zawarcie klauzuli del credere, powodującej, że faktor ponosi odpowiedzialność za brak spełnienia świadczenia przez dłużnika. Porozumienie takie możemy podpisać w dowolnej formie. 

W porozumieniu faktoringowym możliwe jest zastrzeżenie ograniczające zakres faktoringu jedynie do eksportu do oznaczonych w umowie państw lub niektórych towarów lub usług. Porozumienie takie również możemy podpisać w dowolnej formie. 

 

Co to jest umowa faktoringu? Podstawowe informacje

Umowa faktoringu to umowa handlowa, której głównym celem jest poprawa płynności finansowej przedsiębiorstwa. Ma charakter nienazwany i mieszany, a przy tym łączy elementy różnych rodzajów umów (m.in. cesji wierzytelności czy wykonania pewnych określonych usług). Jest zawierana pomiędzy dwiema stronami na zasadzie swobody umów, którą gwarantuje art. 353(1) Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem umowy dotyczącej usługi faktoringowej jest wspomniane wcześniej przeniesienie wierzytelności wynikających z podpisanych przez przedsiębiorcę umów na faktora. Ten podejmuje własne zobowiązania, do których należy między innymi:

  • finansowanie przedsiębiorcy (poprzez przekazanie mu określonej kwoty lub zaliczki, czy też udzielenie pożyczki);
  • prowadzenie rozliczeń związanych z wierzytelnościami;
  • administrowanie dokumentami związanymi z wierzytelnościami;
  • jeśli zajdzie taka konieczność, również egzekwować płatność od dłużnika.

Rodzaje umowy faktoringowej: faktoring właściwy a faktoring niepełny

Rodzaje umowy faktoringowej można podzielić na dwie główne kategorie: 

  • faktoring właściwy;
  • faktoring niepełny (inaczej faktoring z regresem). 

Faktoring właściwy polega na tym, że firma faktoringowa przejmuje wszelkie ryzyko związane z niewypłacalnością dłużnika. Natomiast faktoring niepełny oznacza, że w przypadku braku płatności przez dłużnika firma faktoringowa ma prawo żądać zwrotu od przedsiębiorstwa, które sprzedało fakturę. Atutem tego rozwiązania jest mniejsza prowizja, jaką pobiera faktor z tytułu udzielenia wsparcia finansowego.

Istnieje również pojęcie faktoringu mieszanego. Łączy on elementy wymienionych wyżej rodzajów. W praktyce oznacza to, że rozłożenie ryzyka pomiędzy obie strony umowy faktoringu.

Strony umowy faktoringowej – faktor a faktorant

Strony umowy faktoringowej to dwie główne jednostki: faktor i faktorant. Faktor to firma faktoringowa, która kupuje należności, a faktorant to przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoje faktury. Relacja faktor a faktorant jest regulowana przez umowy faktoringowe, które określają prawa i obowiązki obu stron.

Warto wspomnieć także o trzecim zainteresowanym podmiocie, a mianowicie dłużniku. Po zawarciu umowy faktoringu faktorant musi poinformować go o zmianie wierzyciela.

Dynamika współpracy

Współpraca między faktorem a faktorantem opiera się na zaufaniu i profesjonalizmie. Oba podmioty muszą współdziałać w sposób transparentny, aby umowa faktoringu mogła sprawnie funkcjonować. Dobra komunikacja oraz zrozumienie oczekiwań i potrzeb drugiej strony są kluczowe dla sukcesu tej współpracy.

Co powinna zawierać umowa faktoringu?

Umowa faktoringu powinna zawierać szereg istotnych elementów, które zabezpieczają interesy obu stron. Obejmuje to między innymi szczegóły dotyczące sprzedawanych faktur, wartość prowizji faktora, zasady windykacji należności oraz zabezpieczenia w przypadku niewypłacalności dłużnika. Należy sporządzić ją na piśmie, by mogła służyć za dowód w sprawie, jeśli pojawią się jakiekolwiek spory. Jako że jest to umowa nienazwana, nieuregulowana w kodeksie cywilnym. Nie ma zatem jednej obowiązującej formy czy jednolitego wzoru.

Dla przedsiębiorców, którzy myślą o skorzystaniu z usługi faktoringowej, kluczowe jest, aby dokładnie zrozumieć wszystkie elementy umowy faktoringu. To pozwoli uniknąć nieporozumień i konfliktów w przyszłości. Rekomenduje się również, aby przedsiębiorcy skonsultowali się z prawnikiem przed podpisaniem umowy, aby upewnić się, że wszystkie jej aspekty są dla nich korzystne.

Umowa faktoringu – podsumowanie

Umowa faktoringu może okazać się nieocenionym narzędziem, wspomagającym zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Daje możliwość poprawy płynności finansowej i skoncentrowania się na kluczowych aspektach działalności, zamiast na procesie windykacji należności. Należy jednak uważnie dobrać jej rodzaj, a także odpowiednio ją skonstruować – najlepiej skorzystać z w tym celu z porady prawnej.